Τι είναι το ουρεάπλασμα ; Είναι ένα μικρόβιο που ανήκει στην οικογένεια των mycoplasmataceae, και αποτελεί ένα από τα μικρότερα σε μέγεθος που διαβιούν ελεύθερα Που βρίσκεται; Το Ureaplasma urealyticum αποικίζει τους βλεννογόνους του ουρογεννητικού και του ανωτέρου αναπνευστικού συστήματος Απομονώνεται από το γυναικείο κόλπο στο 40-80% σεξουαλικά δραστήριων, ασυμπτωματικών γυναικών.

Μία κοινή λοίμωξη και ταυτόχρονα ένα αισθητικό πρόβλημα. Ονυχομυκητίαση ονομάζεται η μόλυνση των ονύχων από μύκητες. Προσβάλλει τόσο τα νύχια των χεριών όσο και των ποδιών. Στα χέρια εντοπίζονται συνήθως μύκητες του γένους Candida ενώ στα πόδια αναπτύσσονται κυρίως δερματόφυτα. Η πάθηση αφορά και τα δύο φύλλα (πιο συνηθισμένη φαίνεται να είναι στους άντρες παρά στις γυναίκες), καθώς και όλες τις ηλικίες (σε μικρότερο ποσοστό παρατηρείται σε παιδιά, λόγω της ταχύτερης ανάπτυξης των νυχιών και επομένως της μηχανικής απομάκρυνσης του μύκητα- οι προσβαλλόμενοι μικροί ασθενείς συνήθως έχουν θετικό οικογενειακό ιστορικό ονυχομυκητιάσεων).

Αν και τα αλλεργικά νοσήματα είναι γνωστά από τα αρχαία χρόνια ( ο Ιπποκράτης φαίνεται ότι είναι ο πρώτος που περιέγραψε το άσθμα), τα τελευταία χρόνια γνωρίζουν μεγάλη έξαρση και απασχολούν όλο και περισσότερους ανθρώπους. Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Αλλεργικών και Λοιμωδών Παθήσεων των Ηνωμένων Πολιτειών περίπου 35.000.000 ασθενείς υποφέρουν από αλλεργίες.

Ένα μεγάλο μέρος των ασθενειών και ιδιαίτερα οι νεοπλασματικές νόσοι είναι δυνατόν να παραμείνουν ανενόχλητες χωρίς να δώσουν κανένα σύμπτωμα. Για να αποφύγουμε λοιπόν το ότι αυτές οι ασθένειες μπορούν να εξελιχθούν σε κάτι σοβαρό και μη αναστρέψιμο όταν τα συμπτώματά τους εκδηλωθούν είναι απαραίτητη η πρόληψη. Η προσοχή επικεντρώνεται στην ανάγκη να προλάβουμε την εμφάνισή τους που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την ζωή του ασθενούς, έχοντας επίγνωση, από την μια μεριά ότι ο οργανισμός μας αξίζει ολόκληρη την πρέπουσα προσοχή και από την άλλη ότι οι ασθένειες δεν είναι πάντοτε επικίνδυνες.

Η καλλιέργεια του κολπικού και τραχηλικού επιχρίσματος αποτελεί αναντικατάστατη εξέταση για τη διάγνωση μικροβιακών λοιμώξεων του κόλπου και του τραχήλου, καθώς απομονώνουν και ταυτοποιούν το υπεύθυνο μικρόβιο , απαραίτητο για τον γυναικολόγο που πρέπει να επιλέξει την κατάλληλη θεραπεία ανάλογα με το μικρόβιο.

Η γέννηση ενός παιδιού είναι μια υπεύθυνη απόφαση. Ο προγεννητικός έλεγχος συμβάλλει στην πρόληψη και τη σωστή προετοιμασία για μια ενδεχόμενη εγκυμοσύνη.

Τι είναι οστεοπόρωση; Η οστεοπόρωση είναι χρόνια πάθηση του μεταβολισμού των οστών, κατά την οποία παρατηρείται σταδιακή μείωση της πυκνότητας και της ποιότητάς τους, ώστε αυτά με την πάροδο του χρόνου να γίνονται πιο εύθραυστα και λεπτά. Έτσι προκαλείται αυξανόμενος κίνδυνος κατάγματος των οστών, καθώς μειώνεται η ανθεκτικότητα και η ελαστικότητά τους. Το κάταγμα μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος αλλά κυρίως οστεοπορωτικά θεωρούνται τα κατάγματα της σπονδυλικής στήλης, της λεκάνης και των ισχίων, του καρπού και του ώμου. Για να γίνει ένα κάταγμα σε ένα οστεοπoρωτικό οστό δεν χρειάζεται μεγάλη κάκωση. Ένα κάταγμα ισχίου μπορεί να συμβεί μετά από μία απλή πτώση ενώ ένα κάταγμα στην σπονδυλική στήλη αρκετές φορές γίνεται σιγά –σιγά χωρίς να το αντιληφθεί ο ασθενής.

Κατά την σεξουαλική επαφή είναι δυνατό να μεταδοθούν ορισμένα νοσήματα, είτε μέσω των σωματικών υγρών είτε μέσω της επαφής του δέρματος. Τα πιο συνηθισμένα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα είναι η γονόρροια, η λοίμωξη από χλαμύδια, το ουρεάπλασμα, το μυκόπλασμα, η σύφιλη, οι τριχομονάδες, ο έρπης των γεννητικών οργάνων, ο HIV και ο ιός της ηπατίτιδας Β. Η γονόρροια προκαλείται από το βακτήριο Neisseria gonorrhoeae (γονόκοκκος). Στους άνδρες τα συνήθη συμπτώματα είναι καύσος κατά την ούρηση και έκκριμα από την ουρήθρα.

Οι όζοι του θυρεοειδούς είναι συχνοί και αποτελούν το συχνότερο ενδοκρινολογικό πρόβλημα σε πολλές χώρες. Οι πιθανότητες ότι κάποιος θα ανακαλύψει έναν τουλάχιστον όζο θυρεοειδούς είναι 1 στις 10 ενώ σε ηλικίες άνω των 50 ετών είναι 1 στις 5 εκ των οποίων οι περισσότεροι δεν το γνωρίζουν. Κάποτε ένα άτομο από μόνο του θα ανακαλύψει ψηλαφητικά τον όζο, κάποτε η ανίχνευση θα γίνει κατά την κλινική εξέταση ρουτίνας από το γιατρό και κάποτε οι όζοι είναι τυχαίο εύρημα κατά την πραγματοποίηση ακτινολογικών εξετάσεων για άλλες παθήσεις (κυρίως στον έλεγχο των καρωτίδων). Οι όζοι μπορεί να αποτελούν απλά μια υπέρμετρη συλλογή φυσιολογικού θυρεοειδικού ιστού, κύστεις που περιέχουν υγρό, φλεγμονή (θυρεοειδίτιδα), ή όγκο (καλοήθη ή κακοήθη). Οι περισσότεροι είναι καλοήθεις αλλά μερικοί μπορεί να είναι και κακοήθεις. Παλαιότερα οι περισσότεροι όζοι αφαιρούνταν χειρουργικά, αλλά αυτό οδηγούσε σε πολλές αχρείαστες χειρουργικές επεμβάσεις οι οποίες πολλές φορές οδηγούσαν σε επιπλοκές (βράγχος φωνής κ.ά. ) αφού λιγότεροι από 1 στους 10 όζους ήταν καρκίνοι. Οι περισσότεροι από τους αφαιρεθέντες όζους θα μπορούσαν απλώς να παρακολουθούνται ή να αντιμετωπίζονται συντηρητικά.