Ο ιός του Δυτικού Νείλου είναι ένας RNA ιός, ανήκει στο γένος των Flavivirus της οικογενείας Flaviviridae και ενδημεί στις εύκρατες και τροπικές περιοχές του πλανήτη. Πρώτη φορά απομονώθηκε το 1937 στο Δυτικό Νείλο, στην Ουγκάντα. Πριν από το 1994, λοιμώξεις από τον ιό αυτό ήταν σποραδικές και ο ιός εθεωρείτο από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας ως ιός χαμηλής επικινδυνότητας για τον άνθρωπο. Στη συνέχεια όμως, το 1994 ενέσκυψε επιδημία στην Αλγερία όπου καταγράφηκαν πολλές περιπτώσεις εγκεφαλίτιδας εξαιτίας του ιού. Το 1996 ξέσπασε επιδημία στη Ρουμανία, με πολλά κρούσματα και ιδιαίτερη αύξηση των περιπτώσεων προσβολής του κεντρικού νευρικού συστήματος. Το 1999 ο ιός του Νείλου εξαπλώθηκε στο Δυτικό Ημισφαίριο, με εμφάνιση κρουσμάτων στη Νέα Υόρκη, τον Καναδά, την Καραϊβική, τη Λατινική Αμερική και στη συνέχεια εμφανίστηκε στην Ευρώπη. Τα τελευταία δύο χρόνια έκανε την εμφάνισή του και στην Ελλάδα.